Przejdź do zawartości

Ren Bishi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ren Bishi
Ilustracja
Nazwisko chińskie
Pismo uproszczone

任弼时

Pismo tradycyjne

任弼時

Hanyu pinyin

Rén Bìshí

Wade-Giles

Jen Pi-shih

Ren Bishi (ur. 30 kwietnia 1904 w Xiangyin w prow. Hunan, zm. 27 października 1950 w Pekinie), właściwie Ren Ernan (任二南) – chiński działacz komunistyczny.

Ukończył szkołę średnią w Changsha. W 1920 roku przeniósł się do Szanghaju, gdzie zaangażował się w działalność w szeregach rodzącego się ruchu komunistycznego. W 1921 roku wyjechał na studia do Moskwy, przez okres swojego pobytu posługując się nazwiskiem Brinski (Бринский)[1]. Od 1922 roku członek KPCh[2]. Po powrocie do kraju w 1924 roku zaangażował się w działalność rewolucyjną. W latach 1927–1928 był sekretarzem generalnym Ligi Młodzieży Komunistycznej. Podczas konfliktu wewnętrznego w partii w 1930 roku poparł nowe kadry partyjne przeciwko dotychczasowemu przywódcy KPCh Li Lisanowi, za co w 1931 roku został wybrany członkiem Biura Politycznego partii.

Dowódca jednego z oddziałów Armii Czerwonej, prowadzących na początku lat 30. walkę z siłami Kuomintangu. Po jego rozbiciu dołączył w październiku 1934 roku do wojsk He Longa i wziął u jego boku udział w Długim Marszu[3]. Bliski współpracownik Mao Zedonga, w 1943 roku został wybrany jednym z trzech – obok Mao i Zhou Enlaia – członków Sekretariatu KPCh[4].

Dalszą karierę polityczną Rena przerwała nagła śmierć z powodu krwotoku śródmózgowego[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Alexander Pantsov: The Bolsheviks and the Chinese Revolution: 1919-1927. Honolulu: University of Hawai‘i Press, 2000, s. 167.
  2. Thomas Kampen: Mao Zedong, Zhou Enlai and the Evolution of the Chinese Communist Leadership. Copenhagen: Nordic Institute of Asian Studies Publishing, 2000, s. XIII.
  3. Edwin Pak-wah Leung: Historical Dictionary of the Chinese Civil War. Lanham: Scarecrow Press, 2002, s. 50.
  4. Thomas Kampen: Mao Zedong, Zhou Enlai and the Evolution of the Chinese Communist Leadership. Copenhagen: Nordic Institute of Asian Studies Publishing, 2000, s. 104.
  5. Chang-tai Hung: Mao's New World: Political Culture in the Early People's Republic. New York: Cornell University Press, 2010, s. 228.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Winberg Chai: The Search for a New China. A Capsule History, Ideology, and Leadership of the Chinese Communist Party, 1921-1974, With Selected Documents. New York: Capricorn Books, 1975.